......................................................................... Ανατροπή του καπιταλισμού και όχι διαχείριση

..........................Εγερτήριο κατά του μνημονίου... και της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας…
"Άνθρωπος που θυσιάζει την ελευθερία του για να του παρέχουν ασφάλεια,δεν είναι άξιος ούτε της ελευθερίας, αλλά ούτε και της ασφάλειας" - Αριστοτέλης




Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΣΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ 
ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ*



Η τρικομματική κυβέρνηση (όρος που, εμένα προσωπικά, με παραπέμπει στην περιγραφική αυτή λέξη του λαού μας «τρισκατάρατη»), αυτό το τραγελαφικό μόρφωμα του νεοφιλελευθερισμού, συνεχίζει να προκαλεί, βάζοντας στο στόχαστρό της αυτή τη φορά την πολύπαθη παιδεία του τόπου μας και, πιο συγκεκριμένα, τις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Πιστή στα Τροϊκανής προελεύσεως δόγματα των ριζικών μεταρρυθμίσεων για την δήθεν «οικονομική σωτηρία της χώρας» και σε αγαστή συνεργασία πάντοτε με τα κεχρισμένα της «golden boys» επιτίθεταιανηλεώς και συστηματικά τόσο στην οικονομία, την δημοκρατία, τις εργασιακές σχέσεις όσο και στον θεμέλιο λίθο όλων αυτών – την παιδεία.
Οι ξενόδουλοι ταγοί του νεοφιλελευθερισμού επιδεικνύουν για μία ακόμη φορά την ξενομανία τους με την εφαρμογή του σχεδίου «Αθηνά», ξαπλώνοντας ξεδιάντροπα τις ανθρωπιστικές επιστήμες στο κρεβάτι του Προκρούστη, θυσία στον βωμό του «απαραίτητου» εκσυγχρονισμού που ευαγγελίζονται.

Η κ. Διαμαντοπούλου, μαζί με τον κ. Αρβανιτόπουλο και την κ. Χριστοφιλοπούλου, ως άλλοι Τρείς Ιεράρχες, έρχονται να φωτίσουν την «οπισθοδρομική» τριτοβάθμια παιδεία μας. Με τις καθηγητικές σχολές ήδη στο περιθώριο και τις ανθρωπιστικές σπουδές να θεωρούνται στην καλύτερη των περιπτώσεων κάτι σαν ακριβό χόμπυ, η έμφαση δίνεται στην τεχνοκρατική πλευρά της παιδείας. Σκοπός τους; Η αποσιώπηση των ανθρωπιστικών αξιών και του ανθρωποκεντρικού στοιχείου από το corpus της παιδείας και η μετατροπή των πανεπιστημιακών σχολών σε εκκολαπτήρια μελλοντικών τεχνοκρατώνπου θα στελεχώνουν τις υπο Γερμανική διοίκηση «δημόσιες» επιχειρήσεις της Ελλάδος του προσεχούς μέλλοντος.
Η συνένωση επιμέρους τμημάτων ανθρωπιστικών επιστημών σε μεγαλύτερα, πιο «γενικά» μορφώματα, πιστεύω πως αναπόφευκτα θα καταλήξει στην υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών στον εκάστοτε ακαδημαϊκό τομέα. Μάλιστα, το ότι αυτό έγινε αιφνιδιαστικά και δίχως τον παραμικρό διάλογο με τα θεσμικά όργανα των πανεπιστημίων, δεν αφήνει αμφιβολία στο μυαλό μου πως πρόκειται για μία επιχείρηση τύπου «σόκ και δέος» με στόχο τον ανθρωπιστικό πυρήνα της παιδείας.
Η γέννηση τέτοιων υβριδικών, υδροκέφαλων μεγα-τμημάτων, τα οποία θα πασχίζουν να είναι λίγο απ’ όλα (και, κατά την εκτίμησή μου, θα καταλήγουν στο γενικότερο τίποτα) υποβαθμίζει εξ ορισμού τον τίτλο των πτυχίων που θα απονέμουν, τόσο στην ουσία του γνωστικού υποβάθρου το οποίο ο πτυχιούχος θα αποκομίζει όσο και κατ’ όνομα, στα μάτια της αγοράς εργασίας. Κάτι τέτοιο, αναμφίβολα, θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στους νέους πτυχιούχους οι οποίοι ως απόφοιτοι των νέων αυτών σχολών θα κληθούν να αναζητήσουν εργασία σε αγορές ήδη υπερκορεσμένες, απαιτητικές σχεδόν πέρα από τα όρια της λογικής, και ανάλγητα ανταγωνιστικές.
Μια τέτοια άνευ προηγουμένου επίθεση-αστραπή (blitzkrieg που θα έλεγαν και οι φίλοι μας οι Γερμανοί) ενάντια στις ανθρωπιστικές επιστήμες δεν μπορώ να την θεωρήσω διόλου τυχαία. Ειδικά σε μία περίοδο που η χώρα περνά μια τέτοια κρίση ανθρωπίνων αξιών – από την οποία πηγάζουν οι πιο νοσηρές και σκοτεινές εκφάνσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (αυτοκτονίες, ρατσιστικές επιθέσεις, εξουθένωση των ασθενέστερων τάξεων).
Το κακό πρέπει να το κόβεις από τη ρίζα, λένε. Η συνταγή δουλεύει και αντίστροφα όμως. Το καλό, αν το χτυπήσεις στη ρίζα, πεθαίνει. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που γέννησε ποτέ η Ελλάδα. Οι έννοιες του ανθρωπισμού, η ψυχική αυτή ανάταση που βάζει στο κέντρο όλων των πραγμάτων ως μέτρο τον ίδιο τον άνθρωπο και την αξιοπρεπή ευδαιμονία του – η τελευταία μας γραμμή άμυνας ενάντια στην απανθρωπιά του κυβερνόντος κεφαλαίου είναι πλέον έτοιμη να καταστεί δορυάλωτη από τα όπλα της νέας σιδηρόφρακτης, Ευρωπαίας «Αθηνάς».
Από πλευράς μας, συμπαραστεκόμαστε στον δίκαιο αγώνα των πρυτανικών αρχών και στηρίζουμε τις ενστάσεις τους προς αυτό το επαίσχυντο σχέδιο νόμου το οποίο άλλωστε βρίθει παρανομιών. Θα υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στην κατάργηση της αυτοτέλειας του πανεπιστημίου καθώς είναι χρέος μας – ως ενεργοί αλλά και ως ακαδημαϊκοί πολίτες.

_____________
* Ο Θεόδωρος Σταυρόπουλος διδάσκει Μαθηματική Ανάλυση στο Μαθηματικό και Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.


Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Σαν σήμερα στις 16 Φλεβάρη του 1942 ιδρύεται ο ΕΛ.Α.Σ

(Βίντεο)


Σαν σήμερα στις 16 Φλεβάρη του 1942, κυκλοφόρησε σε όλη την Ελλάδα η ιδρυτική προκήρυξη του ΕΛΑΣ, στην οποία διατυπώνονταν με σαφήνεια οι σκοποί του:
1. Ένοπλος αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας από το ζυγό της τριπλής κατοχής (γερμανική, ιταλική, βουλγαρική).
2. Περιφρούρηση των καταχτήσεων και των ελευθεριών του λαού από κάθε επιβουλή.
3. Εξασφάλιση της τάξης ως τη διεξαγωγή των εκλογών, ώστε να μπορεί ο λαός να εκφράσει πραγματικά ελεύθερα τη θέλησή του.
Ο ΕΛΑΣ, το ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ έγραψε απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού στον αγώνα κατά της τριπλής φασιστικής κατοχή της χώρας μας.
Τα παλικάρια και οι κοπελιές του ΕΛΑΣ, αγωνίστηκαν με αυτοθυσία για τα ιδανικά της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.
Η ίδρυση του ΕΛ.Α.Σ ήταν υλοποίηση απόφασης της 8ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, που έγινε τον Γενάρη του ’42 και ανάμεσα στα άλλα σημείωνε : «Ο εθνικο-απελευθερωτικός μας ανταρτοπόλεμος έχει πρωτεύουσα σημασία για την απελευθέρωση της χώρας από τον ξενικό ζυγό. Οι κομμουνιστές πρέπει να οργανώσουν, να μαζικοποιήσουν και να επεκτείνουν το ανταρτικό κίνημα στην ύπαιθρο, να περιφρουρήσουν τον εθνικοαπελευθερωτικό του χαρακτήρα και να καταπολεμήσουν αποφασιστικά κάθε τάση που θα οδηγούσε σε αντιλαϊκούς σκοπούς, σε ληστείες και πλιατσικολογήματα».

______________________
* από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/02/1942.html