......................................................................... Ανατροπή του καπιταλισμού και όχι διαχείριση

..........................Εγερτήριο κατά του μνημονίου... και της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας…
"Άνθρωπος που θυσιάζει την ελευθερία του για να του παρέχουν ασφάλεια,δεν είναι άξιος ούτε της ελευθερίας, αλλά ούτε και της ασφάλειας" - Αριστοτέλης




Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΟΕΝΓΕ συμμετέχει στην 48ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ




Τη συμμετοχή της στην 48ωρη απεργία που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ την ερχόμενη Τρίτη και Τετάρτη, καθώς και στα συλλαλητήρια που διοργανώνονται σ΄ όλη τη χώρα, αποφάσισε η ομοσπονδία ενώσεων νοσοκομειακών γιατρών Ελλάδας.

Όπως επισημαίνει στην ανακοίνωσή της: "Με δεδομένα τα αστρονομικά ποσοστά ανασφάλιστων, τα οποία συνιστούν πλέον υγειονομική βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας απαιτούμε την καθολική, ελεύθερη, δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, τις οποίες οφείλει να καλύπτει εξ ολοκλήρου ο κρατικός προϋπολογισμός.


ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να μην κλείσει κανένα Νοσοκομείο, κανένα Τμήμα, κανένα νοσηλευτικό κρεβάτι και να πάψει άμεσα η άθλια επιχείρηση εκκένωσης Νοσοκομείων, η οποία σύντομα θα επεκταθεί στην περιφέρεια, εξαφανίζοντας από τον υγειονομικό χάρτη άλλα 40 Νοσοκομεία.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να χρηματοδοτηθούν τα δημόσια Νοσοκομεία, ώστε να μπορέσουν ν΄ ανταποκριθούν στην υγειονομική κάλυψη του πληθυσμού. Υπενθυμίζουμε ότι η μνημονιακή πολιτική των τριών τελευταίων ετών έχει μειώσει στο μισό τη χρηματοδότηση των Νοσοκομείων για τις λειτουργικές δαπάνες (από 3,2 σε 1,6 δις ευρώ).
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να καλυφθούν άμεσα τα κενά σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, τα οποία διαρκώς διευρύνονται. Αυτή τη στιγμή λείπουν από τα Νοσοκομεία 6500 γιατροί και 22.000 νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να στηριχτεί ο ΕΟΠΥΥ και να εγκαταλειφθούν οι καταστροφικοί σχεδιασμοί της Task Force και των «ειδημόνων» που συστήνουν διάλυση των δομών του.
Τα αιτήματα που θέτει το νοσοκομειακό κίνημα εντάσσονται στην κινηματική ανατροπή της καταστροφικής μνημονιακής πολιτικής και της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Οι νοσοκομειακοί γιατροί θα συνεχίσουν να συμπορεύονται με τους εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και αγωνίζονται για να βγει η χώρα από τα μνημόνια, το χρέος, την εξαθλίωση και την ανθρωπιστική κρίση".
_____________

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Αντόνιο Γκράμσι: Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας.

«Μισώ τους αδιάφορους.

Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.
Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.
Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους. 11 Φεβρουαρίου 1917»

__________
*Ο Αντόνιο Γκράμσι (Antonio Gramsci, Άλες Σαρδηνίας, 23 Ιανουαρίου 1891 — Ρώμη, 27 Απριλίου 1937) ήταν Ιταλός συγγραφέας, πολιτικός επιστήμονας και γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας.