......................................................................... Ανατροπή του καπιταλισμού και όχι διαχείριση

..........................Εγερτήριο κατά του μνημονίου... και της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας…
"Άνθρωπος που θυσιάζει την ελευθερία του για να του παρέχουν ασφάλεια,δεν είναι άξιος ούτε της ελευθερίας, αλλά ούτε και της ασφάλειας" - Αριστοτέλης




Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Εναλλακτικό Φεστιβάλ Αλληλέγγυας & Συνεργατικής Οικονομίας



Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να αναδύονται και να αναπτύσσονται όλο και περισσότερες ομάδες και δίκτυα αλληλέγγυας, αχρήματης, ανταλλακτικής οικονομίας σε όλη την Ελλάδα αλλά και κολεκτίβες εργασίας.
Η δράση και η συμμετοχή σ’ αυτά αποδεικνύει σε όλους μας ότι ένας άλλος κόσμος είναι όχι απλά εφικτός αλλά υπαρκτός.
Ένας κόσμος όπου οι νόμοι της αγοράς και το υπάρχον οικονομικό σύστημα της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας για το κέρδος καταρρέουν και όπου οι ανθρώπινες σχέσεις αποκτούν εκ νέου νόημα.
Η εξαθλίωση και η περιθωριοποίηση που μας επιβάλλονται, στο όνομα της κρίσης και της ανάπτυξης, αντιμετωπίζονται μέσα από την συλλογική δημιουργία και την αλληλεγγύη (με τελευταίο το παράδειγμα των εργαζομένων της βιομηχανικής μεταλλευτικής). Σε πολλούς από εμάς που συμμετέχουμε σε ομάδες και δίκτυα αλληλέγγυας οικονομίας γεννήθηκε η ιδέα πραγματοποίησης ενός φεστιβάλ. Θα θέλαμε το Φεστιβάλ να αποτελέσει σημείο συνάντησης, ανταλλαγής απόψεων και επικοινωνίας μεταξύ όλων αυτών των εγχειρημάτων, αλλά κυρίως να μπορέσει όλο αυτό το ρεύμα αυτόνομης και αλληλέγγυας δημιουργίας να έρθει σε επαφή με όσο το δυνατόν περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας, που αυτή την περίοδο βρίσκεται σε αναζήτηση διεξόδου από το οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο.
Ξέρουμε ότι είμαστε ακόμη στην αρχή μιας μακράς διαδρομής και θα βρεθούμε αντιμέτωποι με δυνάμεις του λαϊκισμού και της φιλανθρωπίας που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πτώχεια και την εξαθλίωση που ήδη βιώνουν συμπολίτες μας καλλιεργώντας αυταπάτες ότι η κρίση θα περάσει και θα γυρίσουμε στην προ μνημονίου εποχή κατηγορώντας πότε τους νότιους πότε τους μετανάστες, πότε τους δημόσιους υπάλληλους, πότε τους διαδηλωτές, πότε όλους μας καλλιεργώντας δηλαδή λογικές του διαίρει και βασίλευε.
Ξέρουμε ακόμη ότι ζούμε τις τελευταίες στιγμές ενός κόσμου, βασισμένου στην εκμετάλλευση, την αδικία και σε μια ψευδαίσθηση αιώνιας αφθονίας. Ο κόσμος αυτός καταρρέει, και είναι στο χέρι μας να αναδείξουμε τώρα τις δομές, που όχι μόνο θα αντικαταστήσουν το υπάρχον αδιέξοδο, αλλά θα αποτελέσουν απτό παράδειγμα για τη δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης, συνεργατικότητας και αλληλοβοήθειας!
Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο στην Αθήνα και θα περιλαμβάνει τις εξής θεματικές:
-Αλληλέγγυα κοινωνική οικονομία
-Εγχειρήματα εργασιακής αυτοδιαχείρισης-κολεκτίβες εργασίας
-Τοπικοποίηση, κοινωνικοποίηση, απομεγέθυνση
κατά την διάρκεια του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν συζητήσεις, εργαστήρια, ανταλλακτικά παζάρια, συναυλίες και άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Καλούμε όλες τις ομάδες που έχουν αναπτύξει δομές αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας και τον καθένα και την καθεμία που θέλει να βοηθήσει αυτή την προσπάθεια στην ανοιχτή συνέλευση του φεστιβάλ.


_____________________
Create a free website
Πηγή:http://athensfest-economyofsolidarity.weebly.com/

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Τριάντα και εννέα χρόνια από τον θάνατο του Σαλβαδόρ Αλιέντε



 

Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε έδωσε τη ζωή του για τη Χιλή, την πατρίδα του. Ιδρυτής του Χιλιανού Σοσιαλιστικού Κόμματος, βουλευτής από τα 28 του, ένας φωτισμένος νεαρός αστός που ακούραστος γύρισε ολόκληρη την χώρα του, για να ακούσει, να συζητήσει, να πείσει.
Στις 4 Νοεμβρίου του 1970 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Με έναν σχεδόν εμμονοληπτικό σεβασμό στην Δημοκρατία και τους θεσμούς, αφιέρωσε την ίδια την ύπαρξη του στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της πατρίδας του.
Η αγάπη του για την Δημοκρατία
Η ανάληψη της εξουσίας από τον Αλιέντε ήταν ένα γεγονός πιο ανατρεπτικό και από το πρόσφατο "χαστούκι" της κουβανικής Επανάστασης. Ένας ποταμός αμερικανικών δολλαρίων ξοδεύτηκε για την αποσταθεροποίηση της χώρας, για την οργάνωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος.
Για τον Αλιέντε οι δημοκρατικοί κανόνες ήταν απαραβίαστοι. Έπρεπε να πολεμήσει τους αντιπάλους του με νόμιμα μέσα, να κερδίσει χρόνο για να πείσει τον κόσμο. Πλήρωσε με τη ζωή του την αγάπη του για τον σεβασμό του νόμου, γι ατην Δημοκρατία.

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1973 το στρατιωτικό πραξικόπημα του Αουγούστο Πινοσέτ άλλαξε την ιστορία της χώρας. Ο Αλιέντε λίγες ώρες μετά το πραξικόπημα έκανε διάγγελμα προς τον χιλιανό λαό και αμέσως μετά αυτοκτόνησε. Η Χιλή μπήκε σε ένα βαθύ φασιστικό σκοτάδι που κράτησε πάνω από 17 χρόνια.
Ίσως αυτή είναι η τελευταία μου ευκαιρία να σας μιλήσω.
Η Αεροπορία βομβάρδισε τους πύργους αναμετάδοσης του Ράδιο Πορτάλες και του Ράδιο Κορπορασιόν. Τα λόγια μου δεν εκφράζουν πίκρα αλλά απογοήτευση. Ας αποτελέσουν την ηθική καταδίκη για αυτούς που καταπάτησαν τον όρκο τους. Είναι στρατιώτες της Χιλής. Ηγήτορες. Ο Ναύαρχος Μερίνο, αυτοδιορισμένος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων και ο κύριος Μεντόζα,αυτοδιορισμένος Γενικός Διευθυντής της Αστυνομίας, ένας κόλακας ο οποίος μέχρι χθες υποκρινόταν πίστη και αφοσίωση στην κυβέρνηση.


 

Αντιμετωπίζοντας αυτά τα γεγονότα, δηλώνω στους εργάτες. Δεν θα παραιτηθώ!
Είναι μια ιστορική στιγμή και θα πληρώσω με τη ζωή μου για την αφοσίωση του λαού μου. Είμαι βέβαιος πως οι σπόροι που φυτεύθηκαν στις αξίες συνείδησης εκατομμυρίων Χιλιανών, θα καρπίσουν. Αυτοί έχουν την εξουσία, αυτοί είναι οι κατακτητές.
Όμως ούτε το έγκλημα, ούτε η βία μπορούν να διακόψουν την κοινωνική εξέλιξη. Η ιστορία είναι δική μας, η ιστορία γράφεται από τους λαούς. Εργάτες της πατρίδας μου, επιθυμώ να σας ευχαριστήσω για την διαρκή σας αφοσίωση για την εμπιστοσύνη σας σε έναν άνθρωπο που απλώς εξέφρασε τη μακρόχρονη αναμονή σας για δικαιοσύνη.
Που υποσχέθηκε να τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους και έτσι έπραξε.
Αυτην την καθοριστική στιγμή, με αυτά τα τελευταία μου λόγια, σας καλώ να διδαχθείτε από αυτό το μάθημα. Το ξένο κεφάλαιο, η ιμπεριαλιστική εξουσία, μαζί με τη ντόπια αντίδραση, καλλιέργησαν το κατάλληλο κλίμα που επέτρεψε στις Ένοπλες Δυνάμεις να διαρρήξουν την παράδοση που δίδαξε ο Στρατηγός Σνάιτερ και συνέχισε ο διοικητής Αράγια, θύματα και οι δύο του ίδιου τμήματος της κοινωνίας που σήμερα περιμένει την ξένη χείρα βοηθείας να το οδηγήσει στην εξουσία και στην υπεράσπιση του πλούτου και των προνομίων του.
Απευθύνομαι ξεχωριστά στις ταπεινές γυναίκες της πατρίδας μας, στους αγρότες που μας πίστεψαν. Στους εργάτες που δούλεψαν παραπάνω, στις μητέρες που αισθάνθηκαν το ενδιαφέρον μας για τα παιδιά τους.
Στους επαγγελματίες πατριώτες, αυτούς που παρανομούσαν με την υποστήριξη των επαγγελματικών ενώσεων, των ταξικών ενώσεων, για να επωφεληθούν από τα προνόμια που παρέχει η καπιταλιστική κοινωνία.
Απευθύνομαι στους νέους της Χιλής, σε αυτούς που τραγουδούσαν, που μετέφεραν την χαρά τους και το αγωνιστικό πνεύμα. Μιλάω στους ανθρώπους, στους εργάτες, στους αγρότες, στους διανοούμενους.

Σε αυτούς που πρόκειται να διωχθούν, γιατί ο φασισμός εδώ και λίγες ώρες είναι παρών με τρομοκρατικές επιθέσεις, ανατινάζοντας γέφυρες, κόβοντας τις σιδηροδρομικές γραμμές, καταστρέφοντας αγωγούς πετρελαίου και αερίου, μπροστά στα μάτια αυτών που είχαν το καθήκον να επέμβουν, αλλά αποδείχθηκαν συνεργοί σιωπώντας.


Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε βγαίνοντας από το κυβερνητικό Μέγαρο. Λέγεται πως αυτη είναι η τελευταία του φωτογραφία
Η ιστορία θα τους κρίνει. Ο Ραδιοσταθμός του Ράδιο Μαγκαλιάες θα σιγήσει, η ήρεμη φωνή μου δεν θα φτάνει στα αυτιά σας.
Δεν πειράζει, θα εξακολουθείτε να με ακούτε. Θα εξακολουθώ να βρίσκομαι κοντά σας, τουλάχιστον η ανάμνηση μου. Θα με θυμάστε ως έναν άξιο άνδρα, αφοσιωμένο στο έθνος του. Ο λαός πρέπει να αμυνθεί όχι να θυσιαστεί. Να αρνηθεί την υποταγή, την ταπείνωση, την απώλεια των ηθικών αξιών.
Εργάτες της πατρίδας μου. Πιστεύω στην Χιλή και το πεπρωμένο της. Ότι θα ξεπεράσουμε αυτές τις πικρές, γκρίζες ώρες της προδοσίας. Ότι όπως γνωρίζετε, αργά η γρήγορα οι μεγάλες λεωφόροι θα ξανανοίξουν και ο ελεύθερος άνθρωπος θα τις διαβεί για να χτίσει μια καλύτερη κοινωνία.

Ζήτω η Χιλή! Ζήτω ο Λαός! Ζήτω οι εργάτες!
Αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια. Είμαι σίγουρος πως η θυσία μου δεν είναι μάταια. Έχω την βεβαιότητα πως θα αποτελέσει τουλάχιστον ένα ηθικό μάθημα για την καταδίκη των κακούργων, των προδοτών, των επιόρκων.

http://www.americalatina.com.gr

*από το: http://oreini-ileia.blogspot.gr/2012/09/39.html


Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Αν πάρουν οι μετανάστες την κατάσταση στα χέρια τους;



Το παρακάτω γεγονός μας το διηγήθηκε φίλος, αναγνώστης του μπλοκ μας και είναι απόλυτα αληθινό.

Ομάδα Χρυσαυγιτών με επικεφαλής προβεβλημένο στέλεχος της συμμορίας-κόμματος του Μιχαλολιάκου, επισκέφτηκε ιδιοκτήτη βενζινάδικου. Του έδωσαν προθεσμία 48 ωρών ζητώντας του επιτακτικά να απολύσει τους τρεις μετανάστες που απασχολούσε και στην θέση τους να προσλάβει έλληνες. Διαφορετικά τον απείλησαν ότι θα του έκαιγαν την επιχείρησή του.
Πανικόβλητος ο ιδιοκτήτης του βενζινάδικου έσπευσε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των νεοναζί, τρομοκρατημένος από την απειλή τους και φυσικά ούτε σκέψη δεν του πέρασε να καταγγείλει το συμβάν. (Άλλη ιστορία ότι και οι μετανάστες που δούλευαν όπως και οι έλληνες που προσέλαβε στην θέση τους θα εργάζονται ανασφάλιστοι, με εξοντωτικά ωράρια και μισθούς πείνας). 
Η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι του συστήματος, αποτελεί δολοφονικό όπλο του συστήματος κατά του λαού όπως και Χρυσή εφεδρεία της ολιγαρχίας, οπότε ακούμε βερεσέ του βερμπαλισμούς του υπουργού προστασίας των μπάτσων και του συστήματος, Ν. Δένδια, ότι θα διαλύσει τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. 
Αυτό το ενδεχόμενο όμως που όλοι δείχνουν να υποτιμούν είναι το να πάρουν οι ίδιοι οι μετανάστες την κατάσταση στα χέρια τους. Να φτιάξουν δηλαδή ομάδες –πιθανόν και με έλληνες αλληλέγγυους- και να στοχοποιούν Χρυσαυγίτες με ότι αυτό σημαίνει. Ας μην προχωρήσουμε, όμως, αυτό τον συλλογισμό ….

ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ. ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ, ΡΕ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ.



«Κρεμασμένος σε μια πορτοκαλιά, στο πατρικό του σπίτι βρέθηκε 44χρονος μαθηματικός σήμερα στο Μεσολόγγι.  Ο αυτόχειρας άφησε σημείωμα και επικαλείται οικονομικούς λόγους
Ο άτυχος άνδρας, το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν πολύ προβληματισμένος , αφού ήταν ‘άνεργος. Από εκεί και πέρα όμως, δεν περίμενε κανείς που θα έπαιρνε την απόφαση να βάλει τέλος στην ζωή του.
Αυτό έγινε σήμερα, όταν πήγε στο πατρικό του σπίτι, έδεσε ένα καλώδιο σε μια πορτοκαλιά το πέρασε στο λαιμό του και στην συνέχεια κρεμάστηκε. Έτσι τον βρήκαν οι δικοί του, που άρχισαν να ανησυχούν για την απουσία του.

Σύμφωνα με πληροφορίες του agriniopress, ο 44χρονος άφησε σημείωμα, όπου ζητά συγγνώμη από τους οικείους του και επικαλείται οικονομικούς λόγους, που όπως γράφει,  τον οδήγησαν στην πράξη του.

Ο 44χρονος ήταν παντρεμένος και είχε μια ανήλικη κόρη»

Πηγή: agriniopress.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αντί για οποιοδήποτε σχολιασμό μας παραθέτουμε μια περασμένη ανάρτησή μας που υπέγραφε η Νίνα Γεωργιάδου:

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ, ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ!

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. 
Μπορείς να τον μαχαιρώσεις στην κοιλιά, 
να του αρπάξεις το ψωμί απ' το στόμα, 
να μην θεραπεύσεις την αρρώστια του, 
να τον χώσεις μέσα σε μια τρώγλη, 
να τον εξοντώσεις βάζοντάς τον να δουλεύει μέχρι θανάτου, 
να τον οδηγήσεις στην αυτοκτονία, να τον σύρεις στον πόλεμο»
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ


Από τη μέρα που ο Αμερικανοκίνητος χρυσωμένος κρετίνος κήρυξε τον ενταφιασμό της χώρας από το Καστελόριζο, έχουν περάσει 1.091 μαύρες μέρες και εφιαλτικές νύχτες.

Από τη στιγμή εκείνη μέχρι σήμερα, 2.000 δικοί μας άνθρωποι έβαλαν ή αποπειράθηκαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους.

Κάθε μαύρη μέρα, δύο δικοί μας άνθρωποι περνούν στο λαιμό τους τη θηλιά, στην οποία τα καθάρματα συρρίκνωσαν ζωές και προσδοκίες.

Κάθε μαύρη μέρα δύο δικοί μας άνθρωποι βάζουν το πιστόλι, που τάχα κρατούσε ο Αμερικανοκίνητος, χρυσωμένος χάχας, στο δικό τους  κρόταφο, βυθίζοντας σε αβάσταχτο πένθος τους δυστυχισμένους δικούς τους και όλους εμάς.

Στις 21 του Απρίλη – την αποφράδα επέτειο - οι παπαγάλοι της μιντιακής δικτατορίας ασχολήθηκαν, μετ’ επιτάσεως,  ανιαρών επαναλήψεων και γλυκανάλατων βιογραφικών φληναφημάτων,   με την επίθεση που δέχτηκε ο προγναθισμός του Ευθυμίου από τα Χρυσά Αυγά του φιδιού. Ούτε λέξη για την αυτοκτονία του 44χρονου δάσκαλου Μετοικίδη ή του ανώνυμου εργάτη στη Χίο.

Και σήμερα ούτε λέξη για την αυτοκτονία του 38χρονου Πολυβού.

Όχι γιατί φοβούνται αυτό το θανατικό που έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας – μάλιστα το έχουν μεθοδεύσει πολύ αποτελεσματικά μέσα από το ερειπωμένο σύστημα «υγείας» – αλλά γιατί  τους είναι αδιάφορο. Χώρια που μπορεί να αποδειχτεί και επικίνδυνο στην πυροδότηση μιας εξέγερσης.

Όλο το δημοσιοκαφρικό τους μεγαλείο αφιερώνεται στη «γιορτή της δημοκρατίας»,την εκλογολαγνική διέξοδο του συμπιεσμένου θυμού και της συσσωρευμένης απόγνωσης. Και από κοντά και η «έκκληση» της Φωφώς για «μέτωπο υπεράσπισης της δημοκρατίας», που τη τσουβαλιάσανε μαζί με γάτες και την πέταξαν στο πέλαγος της αγοραίας ηθικής τους.

«Οι κεκαρμένοι αυτοκτονούν» δεν έχει την πια μόνο την έννοια που είχε ο τίτλος  του βιβλίου του Κάσδαγλη για τους φαντάρους. Οι κουρεμένοι που αυτοκτονούν σήμερα, είναι οι φτωχοί απελπισμένοι κι η αυτή η θητεία δε φαίνεται να έχει τελειωμό.
Σε συλλογή στοιχείων από το διευθυντή του Ινστιτούτου Υγείας του παιδιού, Γιώργο Νικολαΐδη, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επιδημιολογική έρευνα, μελαγχολικός αισθάνεται ένας στους δύο Έλληνες, ενώ ένας στους πέντε που βρίσκεται σε υψηλή οικονομική δυσχέρεια, κάνει σκέψεις αυτοκτονίας.

Ο Μινώταυρος των αγορών τρέφεται με κέρδη, απόγνωση και αίμα.

Οι πρόστυχες πρωθιέρειές του έχουν  την κακόβουλη όψη του σταφιδιασμένου Σόιμπλε, των βουτυράτων μάγουλων του μπούλη ηγέτη του ΠΑνελλήνιου ΣΟδομιστικού Κινήματος, τη γκρίζα μούρη της Νέας Δημοκοπίας, τα ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά του επελαύνοντος φασισμού,  τον κυνισμό ΟΛΩΝ αυτών που ερήμωσαν τον τόπο και ισοπέδωσαν το λαό και ακόμη τολμούν, σαν κάργες, να κρώζουν προεκλογικές ψευτιές σε στημένες συνεντεύξεις και κομματοσκυλικές μαζώξεις.

Πρόκειται για δολοφόνους κατά συρροή!

Έχουν ακέραια την ηθική αυτουργία αυτού του ολοκαυτώματος. Είναι οι Χάννιμπαλ της σιωπής των αμνών, της δικής μας σιωπής, που δεν αρκεί να μετασχηματιστεί μόνο σε εκλογική τιμωρία αλλά σε μια μεγάλη ανειρήνευτη κραυγή, για να βάλει τέλος σ’ αυτή την ανθρωποφαγία.

ΕΜΕΙΣ πρέπει να τους φορέσουμε τη μάσκα που θα σφραγίσει ερμητικά το απύλωτό τους στόμα και, πισθάγκωνα δεμένους, να τους παραδώσουμε στη λαϊκή Νέμεση.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να θρηνήσουμε ούτε έναν ακόμη δολοφονημένο αυτόχειρα.

Δεν έχουμε το δικαίωμα να θρηνούμε πάνω στα συντρίμμια της ζωής μας και της απόγνωσης  των άνεργων παιδιών μας.
Έχουμε την υποχρέωση να  σηκωθούμε όρθιοι και να υπερασπιστούμε ζωές, δικαιώματα και ελπίδες.

ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ.
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ, 
ΡΕ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ.
_______________